O nas

Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na konkursach kompozytorskich, m.in. w 1973 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim twórczości pedagogicznej we Wrocławiu za „Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 1” (1973), w 1975 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim IX Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku za „Concertino per pianoforte e orchestra” (1975), w 1976 – I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za „Gradito per orchestra” (1976), w 1980 – wyróżnienie na XIX Concorso Internazionale di Composizione „Premio CittÁ di Trieste” za „Concerto pesante per tuba e orchestra” (1978), w tym samym roku – Nagrodę miasta Darmstadt na konkursie Chopin-Gesellschaft za „Symphonie concertante per pianoforte e orchestra” (1979), dwukrotnie I nagrodę na Konkursie Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich: w 1982 – za utwór „Intrada, elegia i postludium” na organy (1982) oraz w 1985 – za „Pieśni Orfeusza” na kontratenor, flet, obój i harfa (1985), w 1986 – Nagrodę im. Valentino Bucchiego w Rzymie za 5 utworów na fortepian dla dzieci „Leśne wędrówki” (1985), w 1992 – III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego za „Muzykę z Zawratu” na kontrabas i fortepian (1991), w 1997 – I nagrodę na tym samym konkursie za „Hombark – Concerto per violino e archi” (1995) oraz Nagrodę miasta Gdańska na konkursie kompozytorskim zorganizowanym z okazji 1000-lecia Gdańska za poemat symfoniczny na chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną „Hymnus Gedanensis” (1986-97). Ponadto został uhonorowany wieloma państwowymi odznaczeniami, m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2004) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009).

​

Sławomir Czarnecki jest członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Związku Kompozytorów Polskich oraz Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego (gdzie pełni funkcję wiceprezesa). Od 2011 roku jest prezesem Oddziału Warszawskiego ZKP. Dzięki jego staraniom przy Oddziale Warszawskim związku utworzono Fundację Spotkania Muzyczne (2014).

​

Kompozycje Sławomira Czarneckiego mają w swoim repertuarze tak znani wykonawcy, jak skrzypek Krzysztof Jakowicz, wiolonczelista Tomasz Strahl, Orkiestra Amadeus, Orkiestra Concerto Avenna, Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej w Warszawie oraz chór Schola Cantorum Gedanensis. Szereg utworów kompozytora wydało Polskie Wydawnictwo Muzyczne oraz Wydawnictwo TONOS z Darmstadtu.

​

Oprócz pracy kompozytorskiej prowadzi również działalność dydaktyczną. Po ukończeniu studiów podjął pracę nauczyciela przedmiotów teoretycznych w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie, gdzie obecnie wykłada kompozycję. W latach 1989 – 1992 pełnił funkcję wicedyrektora tej uczelni. Sławomir Czarnecki był jednym z inicjatorów powołania Uczniowskiego Forum Muzycznego – festiwalu organizowanego od 1996 roku przy PSM im. J. Elsnera, podczas którego prezentowane są utwory uczniów i absolwentów szkoły. W 2006 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Od 2006 roku Sławomir Czarnecki pracuje w Instytucie Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, obecnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

​

Kompozycje:

• Canzona da chiesa op. 1 [wersja I] per violino e organo (1968)

• Canzona da chiesa op. 1a [wersja II] per violino e pianoforte a 4 (1968 – 1975)

• Preludium i nokturn op. 2 na flet i fortepian (1969)

• Cantata Igor Strawiński in memoriam op. 3 na chór mieszany i orkiestrę (1971)

• Dwie toccaty op. 4 na fortepian (1971 – 1973)

• Symfonietta op. 5 per orchestra (1973)

• Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 1 op. 6 (1973)

• Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 2 op. 7 (1974)

• Piosenki dla dzieci na głos z fortepianem (1974 -1986)

• Preludium op. 8 na orkiestrę (1975)

• Concertino per pianoforte e orchestra op. 9 (1975)

• Źródło bijące op. 10, pieśni na sopran i zespół kameralny (1976)

• Gradito op. 11 per orchestra (1976)

• Piano-Trio op. 12 (1977)

• Concerto pesante op. 13 per tuba e orchestra (1978)

• Sonata per clavicembalo op. 14 (1979)

• Symphonie concertante op. 15 per pianoforte e orchestra (1979)

• Kwartet smyczkowy nr 1 op. 16 (1980)

• Sonata pastorale op. 17 per flauto e pianoforte (1980)

• Intrada, Elegia e Postludium op. 18 per organo (1982)

• Sonata żałobna op. 19 na skrzypce i fortepian (1982)

• Trio smyczkowe op. 24 (1983)

• Lamentationes op. 20 na 9 głosów i 10 instrumentów smyczkowych (Jerzy Popiełuszko in memoriam) (1984)

• Cantata Laudate Dominum op. 21 per soprano solo, basso solo, coro e orchestra (1985)

• Pieśni Orfeusza op. 22 na kontratenor, flet, obój i harfę (1985)

• Leśne wędrówki op. 23, 5 utworów na fortepian dla dzieci (1985)

• Kwintet saksofonowy (1987)

• Capriccio op. 25 per due violoncelli (1988)

• Trio basso op. 26 per viola, violoncello e contrabasso (1988)

• Three Visions op. 27 per organo (1988-90)

• Źródło bijące op. 11a [wersja II], pieśni na sopran i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (1989)

• Concerto per contrabasso e archi op. 28 (1991)

• Muzyka z Zawratu op. 29 na kontrabas i fortepian (1991)

• Pieśni eucharystyczne na głos z organami (1992)

• Siedem małych etiud na fortepian op. 30 (1992)

• Via Crucis op. 31 per organo (1993)

• Hombark – Concerto per violino e archi op. 32 (1995)

• Hymnus Gedanensis op. 34, poemat symfoniczny na chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1997)

• Kwartet smyczkowy nr 2 „Spiski” op. 33 (1997)

• Wałaski op. 35, charakterystyczny poemat choreograficzny na orkiestrę smyczkową (1997)

• Interludia Sabałowe op. 36 na obój (1998)

• Toccatina op. 38 na fortepian na 4 ręce (2000)

• Msza Jasnogórska op. 37 na sopran, bas-baryton, chór mieszany i orkiestrę (2000)

• Sonatina tatrzańska op. 39 na fortepian (2001)

• Kantata Jubileuszowa „Niech leci pieśń” op. 40 na chór i orkiestrę do słów Or-Ota (2001)

• Concerto Liliowe op. 41 na 2 skrzypiec i orkiestrę smyczkową (2002)

• Koncert Jurajski op. 42 na 4 skrzypiec i orkiestrę smyczkową (2004)

• Dwie pieśni ludowe op. 43 na 3-głosowy chór żeński (lub dziecięcy) (2004)

• Concerto Lendinum op. 44 per violoncello e violino ed archi (2004 – 2005)

• Corona Mariae – Hymni in honorem Beatae Mariae Virginis Regina Poloniae op. 45 na chór mieszany (2004 – 2006)

• Symfonia koncertująca „Bałtycka” na fortepian z orkiestrą (2015)

• Divertimento (2017)